Thailand deel I
Door: Joost Holwerda
Blijf op de hoogte en volg Joost
11 Januari 2009 | Thailand, Chiang Mai
Sa-wat-dii! (= Hallo in Thai)
Op nieuwjaarsdag van Clark, met overstap in Kuala Lumpur, doorgevlogen naar Phuket. Het grootste eiland van Thailand.
Voordat ik me ga verdiepen in de cultuur en geschiedenis van het land, en de religie (95% van de bevolking is boeddhist) eerst maar even relaxen.
De eerste dagen van 2009 aan het strand gelegen in Phuket, op Patong Beach. Lekker even ontspannen en voorbereiden op de laatste weken Thailand. Van de tsunami van dec 2004 die het eiland verwoestte is hier amper wat van te merken, het eiland ziet er schitterend uit, alleen de talloze waarschuwingsborden en evacuatieborden in geval van een nieuwe tsunami doen er nog aan denken.
Enige uitstapje dat ik hier deed was een dagtocht naar het nabijgelegen eilandje Ko Phi Phi.
Van Phuket vervolgens met de nachtbus naar het noorden, naar Bangkok. Hier aangekomen meteen maar de stad in, en de vele wijken verkennen, en een bezoek aan het grootste park van Bangkok, Lumphini Park (Lumphini is de geboorteplaats van Boeddha in Nepal).
De stad zelf heeft voor mij niet veel te bieden, in de omgeving is er echter wel veel.
Daarom eerst een excursie naar Kanchanaburi, hier is de beroemde 'Bridge over the river Kwai'.
In de 2e wereldoorlog werd de spoorweg door geallieerde krijgsgevangen onder brute omstandigheden aangelegd. De Birma (het huidige Myanmar)-Siam (het huidige Thailand) spoorweg, ook wel Spoorweg des Doods genoemd, was bedoeld als verbinding tussen Myanmar en Thailand. De Japanse ingenieurs hadden berekend dat het ong 5 jaar zou duren voordat het project klaar zou zijn, uiteindelijk duurde het 16 maanden... In totaal 15000 dwangarbeiders stierven hier door uitputting, ziekte en ondervoeding. Dit waren voornamelijk Britten, Australiers en Nederlanders.
In Kanchanaburi ligt nog een erebegraafplaats voor deze krijgsgevangenen. Vreemd om in deze uithoek talloze grafzerken met Nederlandse en Engelse namen te zien.
De spoorlijn is nog steeds gedeeltelijk in gebruik, en ben zelf een uurtje met de trein over deze roemruchte spoorweg gegaan.
Na terugkomst in Bangkok, de volgende dag meteen weer een ander uitstapje gemaakt. Dit keer naar Ayuthaya, 80km noordelijk van Bangkok gelegen. Deze stad was de hoofdstad van Thailand tussen de 14e en 18e eeuw. De binnenstad is nu beschermd door de UNESCO, er zijn nog talloze ruines van de vroegere tempels, en paleizen te vinden, helaas meestal niet in goede staat. Toch interessant om hier rond te lopen, je kunt zelf toch een beetje een inbeelding maken van de vroegere grootsheid van deze stad.
Tenslotte toch Bangkok zelf maar wat beter verkennen. En een bezoek gebracht aan de Grand Palace (oude paleis) en aan de ernaast gelegen tempel, de Wat Phra Kaew. De belangrijkste tempel van Thailand. Hier is ook de 'Samaragdgroene Boeddha'/Emerald Buddha', het beeldje is maar 75cm groot, maar wordt beschouwd als het meest belangrijke godsdienstige symbool voor de Thai. Volgens de legendes komt het beeld oorspronkelijk uit India en kwam het in 1434 voor het eerst in Thailand. Het koninklijke paleis werd als dusdanig gebruikt van de 18e tot midden 20e eeuw.
Afgelopen nacht heb ik de nachttrein naar het noorden van Thailand, naar Chiang Mai genomen, waar ik nu de laatste 1,5 week van mijn reis voortzet
Op nieuwjaarsdag van Clark, met overstap in Kuala Lumpur, doorgevlogen naar Phuket. Het grootste eiland van Thailand.
Voordat ik me ga verdiepen in de cultuur en geschiedenis van het land, en de religie (95% van de bevolking is boeddhist) eerst maar even relaxen.
De eerste dagen van 2009 aan het strand gelegen in Phuket, op Patong Beach. Lekker even ontspannen en voorbereiden op de laatste weken Thailand. Van de tsunami van dec 2004 die het eiland verwoestte is hier amper wat van te merken, het eiland ziet er schitterend uit, alleen de talloze waarschuwingsborden en evacuatieborden in geval van een nieuwe tsunami doen er nog aan denken.
Enige uitstapje dat ik hier deed was een dagtocht naar het nabijgelegen eilandje Ko Phi Phi.
Van Phuket vervolgens met de nachtbus naar het noorden, naar Bangkok. Hier aangekomen meteen maar de stad in, en de vele wijken verkennen, en een bezoek aan het grootste park van Bangkok, Lumphini Park (Lumphini is de geboorteplaats van Boeddha in Nepal).
De stad zelf heeft voor mij niet veel te bieden, in de omgeving is er echter wel veel.
Daarom eerst een excursie naar Kanchanaburi, hier is de beroemde 'Bridge over the river Kwai'.
In de 2e wereldoorlog werd de spoorweg door geallieerde krijgsgevangen onder brute omstandigheden aangelegd. De Birma (het huidige Myanmar)-Siam (het huidige Thailand) spoorweg, ook wel Spoorweg des Doods genoemd, was bedoeld als verbinding tussen Myanmar en Thailand. De Japanse ingenieurs hadden berekend dat het ong 5 jaar zou duren voordat het project klaar zou zijn, uiteindelijk duurde het 16 maanden... In totaal 15000 dwangarbeiders stierven hier door uitputting, ziekte en ondervoeding. Dit waren voornamelijk Britten, Australiers en Nederlanders.
In Kanchanaburi ligt nog een erebegraafplaats voor deze krijgsgevangenen. Vreemd om in deze uithoek talloze grafzerken met Nederlandse en Engelse namen te zien.
De spoorlijn is nog steeds gedeeltelijk in gebruik, en ben zelf een uurtje met de trein over deze roemruchte spoorweg gegaan.
Na terugkomst in Bangkok, de volgende dag meteen weer een ander uitstapje gemaakt. Dit keer naar Ayuthaya, 80km noordelijk van Bangkok gelegen. Deze stad was de hoofdstad van Thailand tussen de 14e en 18e eeuw. De binnenstad is nu beschermd door de UNESCO, er zijn nog talloze ruines van de vroegere tempels, en paleizen te vinden, helaas meestal niet in goede staat. Toch interessant om hier rond te lopen, je kunt zelf toch een beetje een inbeelding maken van de vroegere grootsheid van deze stad.
Tenslotte toch Bangkok zelf maar wat beter verkennen. En een bezoek gebracht aan de Grand Palace (oude paleis) en aan de ernaast gelegen tempel, de Wat Phra Kaew. De belangrijkste tempel van Thailand. Hier is ook de 'Samaragdgroene Boeddha'/Emerald Buddha', het beeldje is maar 75cm groot, maar wordt beschouwd als het meest belangrijke godsdienstige symbool voor de Thai. Volgens de legendes komt het beeld oorspronkelijk uit India en kwam het in 1434 voor het eerst in Thailand. Het koninklijke paleis werd als dusdanig gebruikt van de 18e tot midden 20e eeuw.
Afgelopen nacht heb ik de nachttrein naar het noorden van Thailand, naar Chiang Mai genomen, waar ik nu de laatste 1,5 week van mijn reis voortzet
-
11 Januari 2009 - 20:30
Annalies:
Zo zeg, je hebt de laatste weken wel weer belachelijk veel gezien. Mooie foto's om ons allemaal nog jaloerser te maken. Ach ja...
Geniet nog even van je laatste dagen daar. Voor je het weet zit je weer in een smeltend Nederland.
Groetjes! -
11 Januari 2009 - 20:41
Gerrie:
nou dat ziet er weer heel goed uit,je hebt genoeg beleefd om een heel boek te schrijven.....het schiet op hoor nog even en je hebt je reis erop zitten, ik ken iemand die er ontzettend naar uitkijkt.....
groetjes gerrie -
11 Januari 2009 - 21:22
Heit En Mem:
weer genoten van je verslag en wachten de foto`s af..........
je zult het wel jammer vinden dat je gaat aftellen..... -
15 Januari 2009 - 16:04
Gernald:
Nog veel plezier daar de laatste dagen, genoeg gezien en gedaan de laatste maanden denk ik, kun je nog wel een tijdje op teren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
